வனம் - vanam
s. wilderness, an uncultivated open country, நாடு; 2. a forest, a grove surrounding a town; 3. water, நீர்; 4. the basil plant, துளசி; 5. a place for burning dead bodies; 6. beauty, அழகு; 7. a way, வழி.
வன சஞ்சாரம், -சஞ்சரிப்பு, dwelling or roaming in a forest or wilderness. வனசம், வனருகம், the lotus, as water born. வனசரம், a wild elephant (as living in a forest); 2. (prov.) wilderness. வனசரர், வனவேடர், hunters, foresters. வனச்சார்பு, a sylvan tract. வனபூமி, a woodland country. வனபோசனம், picnic in the woods; 2. a sacred feast held in groves. வனமாலி, an epithet of Vishnu as wearing a basil garland. வனவாசம், a dwelling or abiding place of a hermit; 2. living in a forest. வனவாசம் பண்ண, to live in the woods as a hermit. வனவாசி, a hermit. வனாந்தரம், a desert, an uninhabited place.
சஞ்சரி - cancari
VI. v. i. move about, wander, திரி; 2. sojourn in a place, dwell, வாசம் பண்ணு; 3. cohabit, சகவாசம்் பண்ணு; 4. converse with one, சம் பாஷி; 5. lead an immoral life.
சஞ்சரிப்பு, v. n. dwelling, சஞ்சாரம்.
சஞ்சாரம் - cancaram
s. wandering, திரிதல்; 2. sojourning, dwelling, குடியிருத்தல்; 3. cohabitation, living with a person, சஞ்சரிப்பு; 4 see சமுசாரம்.
மனுஷ சஞ்சாரமில்லாத இடம், a solitary uninhabited, dreary place. சஞ்சாரம் பண்ண, to lodge dwell. சஞ்சார வியாதி, a contagious disease சஞ்சாரி, a wanderer, an inhabitant; 2. a cultivator, farmer, 3. a man with a large family; 4. a melodytype with a variety of notes, சங்கீதவர்ண பேதம்.
From Digital DictionariesMore
